Αν ένας από τους δύο ροχαλίζει σε τέτοιο βαθμό, ώστε κάποιος να φεύγει από την κρεβατοκάμαρα και να απολαμβάνει τον ύπνο σε άλλο δωμάτιο, ίσως να είναι δείγμα καλού γάμου.
Ο καθηγητής κιρκαδικής νευροεπιστήμης Russell Foster από το Oxford University λέει πως αυτή μετακόμιση λειτουργεί ως «η αρχή μιας νέας σχέσης», καθώς οι ξεχωριστές κρεβατοκάμαρες βελτιώνουν την ποιότητα του ύπνου και των δύο ανθρώπων, πράγμα που κάνει και τους δύο ξεκούραστους και ευτυχισμένους.
Επίσης, μεταξύ άλλων λέει πως τα ζευγάρια, τα οποία κοιμούνται με τον σύντροφό τους για 50 χρόνια συνέχεια μαζί, έχουν ομολογήσει πως νιώθουν το τέλος στη σχέση τους.
Ο Foster επισημαίνει πως δεν χρειάζεται να υπάρχει φόβος, τα ζευγάρια να κοιμούνται ξεχωριστά, καθώς αυτή η εναλλαγή τους καθιστά λιγότερο ευερέθιστους και παρορμητικούς με τους συντρόφους τους.
O καθηγητής Foster λέει πως είναι σημαντικό να κοιτάξουμε και να προσέξουμε το ροχαλητό είτε το δικό μας είτε του συντρόφου μας.
Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι οι άνθρωποι, οι οποίοι ροχαλίζουν δεν έχουν αποφρακτική άπνοια. Κάτι τέτοιο αποτελεί κίνδυνο αν δεν αντιμετωπιστεί», σημειώνει ο Foster.
«Τεράστιο κύμα αρτηριακής πίεσης, μπορεί να είναι πολύ επιζήμιο για τα μικρά αιμοφόρα αγγεία του ματιού και του εγκεφάλου, επομένως βεβαιωθείτε ότι δεν πρόκειται για αυτό».
Μεταξύ σοβαρού και αστείου μπορεί η εναλλαγή κρεβατοκάμαρων να μην είναι τόσο κακή ιδέα, αν κάνει την καθημερινότητα του ζευγαριού ενδιαφέρουσα, ωστόσο το ροχαλητό καλό είναι να διερευνηθεί, όπως λέει και ο καθηγητής Foster.
